7. Niemcy
Waldniel-Hostert został zbudowany w 1813 r. w Schwalmtal w Niemczech jako kompleks szpitalno-szkolno-kościelny. Podczas powstania reżimu nazistowskiego franciszkanie zostali wygnani, a funkcja instytucji zmieniła się dramatycznie. Początkowo więźniowie zostali wysłani do obowiązkowej sterylizacji - czyli Ci uważani za zwolenników Hitlera, za niechciane sektory życia społecznego, w tym alkoholicy, schizofrenicy i osoby z "wadami wrodzonymi". Po "dekrecie eutanazji" w 1939 r. więźniowie zostali wysłani do komór gazowych. Ten sam dekret stwierdził, że wszystkie niemowlęta urodzone z "nieuleczalną" wadą powinny zostać uśpione, a Waldniel-Hostert stał się ośrodkiem zabijania dzieci upośledzonych umysłowo.
Uważa się, że co najmniej 97 dzieci zmarło w Waldniel-Hostert, większość z nich została zabita przy użyciu dużej dawki leków usypiających, które były podawane jeden po drugim. Proces ten był powolny i straszny, trwał do ośmiu dni.
Po zakończeniu II wojny światowej obiekt został zwrócony Franciszkanom, którzy z kolei sprzedali nieruchomość rządowi federalnemu, a niektóre przestrzenie budynku były używane przez Armię Brytyjską jako szpital wojskowy.
Cały kompleks stoi pusty i na sprzedaż od 1991 roku, a ludzie, którzy odwiedzają budynek, narzekają, że czasem słyszą odgłosy krzyczących i płaczących dzieci w pustych korytarzach.
